Botarse a úa piscina sen augua,
a sabendas de que non ten augua
é,
xinxellamente,
estúpido.
Máis estúpido é tirarse á mar
bravía
furiosa
moura
a úa mar que avisa
con bramidas asasinas.
E,
en cambeo,
como nos chama a mar!
Colos sous cantares de sereas,
coa súa profundidá absoluta,
mortal.
E,
en cambeo,
cómo nos presta demostrarnos,
día a día,
lo estúpidos que somos.
E,
en cambeo,
de daqué
hai
que morrer.
Anque seña de estupidez.
E poucas estupideces son tan verdadeiras, tan mortales, tan vitales, como mirar a mía vida nos ollos das sereas devoradoras de homes, dadoras de sensaciois.
E aforgarme.
Nenhum comentário:
Postar um comentário