Pois aí vamos, a falar de lo máis
incómodo, a meter el dido na mancadura e fer amigos.
Se el movemento soberanista asturiano quer
ofertar un discurso que verdadeiramente xenere movemento político en Asturias,
se de verdade queremos fer política real e non quedarnos nos discursos fáciles
dos anti, temos que ser consecontes e poer enriba da mesa todo el que
pode afectar al noso país e todo el que se supón que queremos xestionar. E
temos que xerar un discurso que non seña marciano nin allén á nosa sociedade.
Esto é, como dicíamos condo falábamos de autonomismo, é moi guapo falar de da República Asturiana, Socialista e
Soberana, pero temos que ter en conta como é a sociedade asturiana e entender
que non imos construir socialismo nin un discurso soberanista sen avanzar
primeiro nos discursos sociales máis básicos e nel autonomismo. Del mesmo
xeito, haberá quen cuestione a existencia dos corpos de seguridade/corpos
represivos del Estado, pero, imos ser claros, un programa soberanista que
prantiara á sociedade asturiana con estos termos «queremos eliminar colquera
forma de Policía» sería entendido pola nosa xente, non sen razón, como úa
marcianada hippy allea por completo á nosa realidade. E é que condo á vecía del
5o tán maltratándola, por poer un caso entre outros moitos,
quédannos dúas opciois, ou chamar á Policía ou subir con un machete, e como
dende esta páxina non imos chamar al linchamento nin aos motines sistemáticos, pois imos
asumir que a Policía forma parte da nosa sociedade (servidor non cree na
bondade intrínseca del ser humano, como non cree que nos próximos 500 anos seña
factible úa sociedade completamente educada na que a violencia non teña cabida).
Claro, que non parece nada viable tampouco
que Asturias vaia convertirse nos próximos 20 anos núa República (nin moito
menos núa República Socialista), pero eso non quita para fer un discurso
soberanista, hoi, nel século XXI, para el século XXI, coas posibilidades que
temos, que pode que non señan as mellores, pero son as que temos.
Vai us anos apareceu en escena a Policía Autonómica, que, daquela, parece que levantou un sutil (e non moi
intelixente) entusiasmo en delos compañeiros. Recordo a primeira vez que vin a
aquelos uniformados que un compañeiro comentou «por que levan a bandeira de
España tamén se é el autonómica?», a lo que outro lle respondeu que non era «a
bandeira de España», era el logo que levan nel brazo a Policía Nacional
española, porque aquelos señores formaban parte del Corpo Nacional de Policía
del Reino de España, pero que, según el artigo 20 del Estatuto, «a
Comunidade Autónoma pode convir col Estado el adscripción de unidades del Corpo
Nacional de Policía», neste caso á Consellería de Xustica (que daquela levaba
Francisco Fernández Valledor). Porque algún xa veía úa sorte de Mossos d’Esquadra
asturianos. Necesitámoslos? Eu creo que non, e hoi é úa reivindicación que caeu
del discurso soberanista, pero houbo un tempo nel que non era tan raro ouguir
falar dúa hipotética Xendarmería Asturiana (el nome non era del todo afortunado).
Que ben, que falo del Pleistoceno, que eso xa non lle importa a naide... Pero
aí lo deixo.
Non, non vou aquí a defender úa Xendarmería
Asturiana na que non creo, nin creo que hoi naide prantíe aquela vella postura
de ter úa Policía propia que seña del mesmo xeito que la española pero cambiando a
bandeiría del brazo.
Pero somos soberanistas e aspiramos a ter
certas cotas de poder. E temos que xestionar. Xestionou a Policía del Concello
a esquerda soberanista vasca condo chegou al Concello de Donostia, por caso.
Que pasaría se, por caso, a esquerda asturiana chegara a ter el alcaldía del
Concello de Noreña? Quedaría Noreña sen Policía del Concello. Quedarían sen Policía del Concello Uviéu ou Xixón?
Nun falamos da Policía Popular da República Socialista Asturiana, falamos de
daqué máis próximo, de que femos nos Concellos. E nel Principado? Se mañá conseguimos
meter un diputado soberanista na Xunta Xeral... Non vai haber propostas sobre
asuntos policiales por parte dese hipotético diputado? (que diputados xa
tuvemos, por certo).
Asina, neste pequeno compromiso en ir conocendo
pouco e a pouco el marco nel que operamos (porque queremos fer política anguano),
gustaríame traballar hoi este tema, difícil polos non poucos prexuicios que
temos, pola necesidade que temos en pensar dualmente (elos e nós). Mencionábamos el artigo
20 del Estatuto de Autonomía; e é que a nosa autonomía la xestiona el enemigo
e non la reivindicamos nós, asina nos vai... Este mesmo artigo fala da
posibilidade de coordinar as Policías del Concello dos distintos concellos de Asturias. Que quer dicir esto? Pois
máis aló de que a Policía del Concello de Pravia vaia a Cangas a botar úa mao
col tráfico condo a Descarga (que está moi ben), abre a posibilidade de fer úa
coordinadora de Policías del Concello xestionada pol Principado (sen menoscabo
del autoridade del Concello, en coordinación), colo que poderíamos ter algo
asomeñado a úa policía asturiana, pero sen crear un corpo, senón aprobetando os
que xa existen nos Concellos (é que condo falamos de municipalismo, tamén
falamos destas cousas, de que os Concellos teñan úa presencia fundamental na
xestión da seguridade e outras funciois policiales).
E agora non vou meter el dido na
mancadura, vou meter a mao enteira, hasta el codo. Ben de veces criticamos a
Podemos el sou acercamento ás forzas policiales e militares... Non, non soi de
Podemos, nin simpatizo nin voto... Pero imos ser claros, Podemos aspira a
gobernar el Reino (e el Principado), e aspiran a felo non núa República
Socialista Española, senón nel Reino de España tal como lo conocemos (porque é
que é a sociedade que temos). En consecuencia, saben que coa Policía, a
Guardia Civil, el Exército... na contra, asina como col funcionariado e
traballadores políticos na contra, non van poder establecer un goberno estable.
Nós non queremos gobernar el Reino (obviamente), pero sí el Principado, ou polo
menos ter úa presencia guapa na Xunta Xeral. E ter presencia guapa e gobernar nos
Concellos (nalgús xa metimos a cabecía). Quixera eu ver un alcalde de Uviéu (ou
de Navia, eme lo mesmo), coa Policía del
Concello enfrente. E, ademáis, con un hipotético alcalde de Conceyu Abiertu
(por dicir un algo, que naide se enfade) nel Concello de Uviéu, a capital asturiana iba seguir tendo
Policía, e teríamos que ver qué fai esa Policía. Non sólo é que non quira ver a
úa Policía del Concello dun hipotético Uviéu gobernado pol soberanismo á
caza del manteiro (que eso sobrenténdese), é que quero ver á esa Policia
del Concello apricando leis sociales (as leis sociales que establecería ese
Concello). Quero ver úa coordinación netamente asturiana para que as Policías
del Concello traballen en común para aplicar esas políticas sociales e para, a
pouco e a pouco, ir collendo (como reivindicamos nos tempos nos que se falaba daquela
Xendarmería Asturiana) autonomía sobre este aspecto tan importante nas nosas
vidas. E non felo a la española (que é el que se fexo noutros
territorios del Reino, aquelo de que «te dan galletas integrales, te dan
galletas los forales», que dicían Lehendakaris Muertos), senón dende úa óptica popular e, necesariamente,
municipalista (el único xeito de ser popular). Porque non se trata nin de poer
a bandeiría a úa Policía que reprima en asturiano (ou en galego) nin de fer un fuck
de Police que non oferta alternativa ningúa (máis que os supostos grupos
de autodefensa, que non son outro que macarras linchando xente polas rúas
según un criterio establecido por naide sabe quen).
E non podemos esqueicer que nos Concellos hai certa demanda de coordinar estas Policías (Como el caso de Morcín, La Ribera e Riosa que estudiaron fer un corpo de Policía Rural), vamos, que non falo de nada del outro mundo nin ultra-innovador, de ningúa marcianada. Ademáis collo de base el marco legal que xa temos, non porque me preste, senón porque de traballar, haberá que traballar en base a daqué existente.
E non podemos esqueicer que nos Concellos hai certa demanda de coordinar estas Policías (Como el caso de Morcín, La Ribera e Riosa que estudiaron fer un corpo de Policía Rural), vamos, que non falo de nada del outro mundo nin ultra-innovador, de ningúa marcianada. Ademáis collo de base el marco legal que xa temos, non porque me preste, senón porque de traballar, haberá que traballar en base a daqué existente.
Porque a nosa non é úa sociedade libre de
delincuencia (os Estados con índice de delincuencia máis baxos tein tamén
Policía, por certo, pero non operan como matois de barrio, al estilo dos
Estados con máis delincuencia), e porque a resposta necesariamente é policial
(ou linchamento). Por eso, el soberanismo temos que traballar nesa linia tamén,
e el Estatuto (úa vez máis ser soberanista pasa por ser autonomista) danos
certo marxe para traballar. Agora está da nosa mao se nos poemos nelo ou
preferimos non tocar temas que señan sensibles por medo a ser criticados.
Nenhum comentário:
Postar um comentário