A Mònica, a Halima, porque falar de Deus con vosoutras
faime que non morran todas as mías esperanzas de que a
morte non seña máis que un soño.
«¡Ay Antoñito el Camborio
digno de una Emperatriz!
Acuérdate de la Virgen
porque te vas a morir».
(F. García Lorca, "Muerte de Antoñito el Camborio", Romancero Gitano)
Banda sonora, Marcha d'Antón el neñu.
Condo por fin os meus ollos
maten a luz del mundo al meu alma,
condo el meu último suspiro
recorde todos os nomes que me fixeron chorar,
vivir,
morrer,
respirar,
condo non seña máis que carne podrecendo
(xa lo soi)
rezade por min.
Rezade por min,
vosoutras,
que Deus nada vos pode negar.
Rezade por min
que Deus non pode ter ouguidos
pral máis blasfemo de todos os homes
e a min non me ha de escoitar.
Rezade por min,
vosoutras,
que sodes fe
onde eu soi duda,
que sodes seguridá
onde eu soi medo,
que sodes Deus
onde eu soi Demo.
Rezade por min
condo os meus ollos,
cansos de chorar por nada,
vexan baleiras as concas.
Rezade por min
condo me dean lume e seña polvo
e soe por min úa gaita fúnebre,
e volva á nada.
Condo teña que sentarme nel banco
a ouguir sentencia,
a recibir segura condena,
rezade por min.
Condo se axusten as contas,
condo xa nada quede,
rezade por min,
que Deus non ha fer ouguidos xordos
á dulzura das vosas plegarias.