Recentemente sorprendíanos a noticia de
que nel Reino de España (estado libre de dereto, que dicen), as persoas con
discapacidades intelectuales, psicolóxicas ou sensoriales (lo que incluir, por
caso, ás persoas cegas e xordas) van necesitar un certificado médico que
garantice que son capaces de tomar decisiois por si mesmos. Ou lo que é lo
mesmo, van necesitar un documento que los habilite legalmente (condo lo común é
que para as persoas incapaces de decidir se tramite úa inhabilitación, non
tramitar el habitalización ás persoas capaces de decidir). Distintas
organizaciois de xordos e cegos (como a ONCE) manifestaron sou rechacho, como
non podía ser doutro xeito. A solución proposta pol Ministerio de Xusticia non
é outra que pasar úa circular sinalando aos funcionarios que namáis terán que
cumplir ese requisito condo el caso de incapacidade para decidir seña evidente
(colo que deixamos al arbitraxe e responsabilidade del funcionario decidir qué
casos son derivados aos médicos e qué casos non, cousa que imaxino que al
funcionario lle fairá moita gracia). En ningún caso parece viable derogar a lei
e refela de novo. Non, todo se soluciona cúa circular que non é lei e que non
garantiza nada máis que el que el Ministerio quira garantizar durante el tempo
que el Ministerio quira garantizalo. Úa arbitrariedade nada propia dun Estado,
como lles gusta dicir, libre y de dereto.
A Confederación Estatal de Personas
Sordas, pola súa parte, emitíu un comunicado e úa carta-modelo para que firmen
as persoas xordas, pero que pode editarse (aí onde pon «yo, fulano de tal,
persona sorda») e que eu, persona ouguinte, vou firmar. A carta enlázovosla al
final del post. Úa carta que vai dirixida al Ministerio de Xusticia (en Madrid
e tamén ás Xerencias Territoriales del Ministerio en cada provincia), al Defensor
del Poblo e á Oficina de Atención á Discapacidade, todo elo organismos
estatales, sendo como é úa lei estatal.
Este é un blogue soberanista e dende aquí
sempre se pensa en clave soberanista, polo que penso que el noso Parlamento e
os nosos Concellos tamén poderían dicir moito. Por caso, sería interesante que
os Concellos emitisen úa circular aos xuices de paz, que anque seña tan
voluntarista como a circular ministerial, a lo menos é un xesto. Úa protesta
clara e enérxica por parte dos Concellos e da Xunta Xeral tamén sería algo
interesante, que el Parlamento asturiano esixira oficialmente ás autoridades
españolas a derogación desa lei inefable que impide ás persoas con
discapacidade vivir legalmente colos mesmos deretos que el resto das persoas
sería algo necesario para poder entender a Xunta Xeral como un parlamento
mínimamente democrático.
Como sempre, a loita na rúa é a base e a
sociedade civil asturiana debéramos salir ás rúas a esixir a derogación dúa lei
de apartheid que vulnera os deretos máis básicos das persoas.
A discriminación por motivo de discapacidade
non é nada distinta á xenofobia, un Apartheid
que non imos asumir.
A carta-modelo da Confederación Estatal de Personas Sordas atopádesla aquí:
E as direcciois ás que podedes mandarlas, aquí:
Nenhum comentário:
Postar um comentário