Noite das Desánimas.

«Nuestras vidas son los ríos

Que van a dar a la mar».

Jorge Manrique.

Noite das Ánimas, 

dos mortos que andan nas calellas, 

dos penitentes que vagan sen destín, 

dos que berran os quebrantos. 

Noite das Desánimas, 

dos vivos que dormen despertos, 

dos que en vida penitencia pagan,

dos que calan por non falar.

Noite das Desánimas

que poblades as rúas

dirixidos como cordeiros

a un fin absurdo

                            aburrido

                                           cimprón. 

Noite das Ánimas, 

dos mortos vivintes, 

de almas en pena, 

de Santas Compañas. 

Noite das Desánimas, 

de vivos morintes

que enchedes as rúas

como úa Santa Compaña

máis morta que nunca.