Sonrisos.

Hai sonrisos que son ameiceres,
que é velos e saber que un sol nace,
que se abre el día,
que hai úa vida espertando.

Hai sonrisos que son atardeceres,
que é velos e saber que el sol morre
e empeza a noite
escura e fría.

E si,
son preciosos os atardeceres,
xusto antias de sumirte nel escuridá,
xusto antias de afogarte nel frío.

Son ameiceres ou atardeceres
os tous sonrisos?

E si,
son preciosos os tous sonrisos
xusto antias de salir pola porta
sen despedirte.

E quedo inundado de noite
por outra eternidá,
polo menos
hasta mañá.