Os galegos.

Os pasados 25, 26 e 27 de outubre tuven a maravillosa oportunidade de estar en Chantada (nel encontro poético luso-galaico, del que xa falarei) colos meus grandes amigos Quique Roxíos e Isabel. Anduvemos por Lugo, Monforte e a Ribeira Sacra (Chantada, Belesar e A Ermida). Puden observar varias cousas que son ben distintas en Galicia e Asturias. Sen querer con elo fer de menos nin Asturias nin al asturianismo, creo que muito podemos aprender.

Sonche xente rara, 

os galegos. 

Sonche raros

e chaman ás rúas

rúa. 

Chaman ás estradas

estrada. 

Sonche xente asina de rara. 

Non tein, 

os galegos, 

Ayuntamiento,

tein daqué que chaman 

Casa do Concello.

As súas rúas mesmas, 

sendo rúas,

non son como as asturianas. 

Os galegos de Lugo

pasían entre bustos

de Pondal

                  Castelao

                                 Rosalía. 

E de Rosalía falan, 

e dicen que era galeguista. 

Non como os asturianos de Ḷḷuarca 

que saber non saben

das cartas entre el bon Galo e el de Pría. 

Que falan, 

os asturianos de Ḷḷuarca, 

de falieḷḷas

e da Sección Femenina

bailándolle a La Regalina.

Ou afirman que Nené

escribía algo

en bable.

Sonche como os asturianos de Cuaña, 

que falar falan en fala. 

Sonche chamadeiros os galegos. 

Nas súas rúas poin placas 

recordando ás Irmandades da Fala, 

as xuntanzas nacionalistas de Monforte. 

Non como fai a mía terra, 

que por esqueicer esqueice el esqueizo. 

Que Castripol foi de Asturias capital 

durante a francesada, 

que as palabras máis vellas

escritas en lingua galego-portuguesa

sonche vilanovesas. 

Que houbo minas de ferro

que xuntaban terras franquías

e terras holandesas.

Que un funicular 

acercaba el mar

ás terras grandalesas. 

Sonche raros de collois

os galegos estos. 

En Lugo tein muralla

e non la desmontaron

con grúas,

como ben fixeron os uvedíos, 

nin la deixaron de noxo caer, 

como ben fain os naviegos. 

Sonche xente rara, 

que peonalizan Lugo

e mais Pontevedra. 

Sonche raros

e aos nenos lles falan

en galego! 

Como fairán os nenos pra entendelo? 

Parecera que non quixeran, 

os galegos, 

ser tan castellanos como debecemos

a este lado del Eo.