Islla dos Pataricos.

Islla dos Pataricos,

del outro llado del mar,

onde Polifemo cego quedou

e Ulises aos sous homes perdeu.

Islla dos Pataricos,

del outro llado del mar,

onde as almas dos nosos

van descansar.

Chórante as ondas

con berridas e bramidas,

chórate el mar,

como non te vai chorar!

Islla dos Pataricos,

del outro llado del mar,

onde Polifemo rompeu a chorar,

sen poder a Naide culpar.

Islla dos Pataricos,

del outro llado del mar,

dende onde miras pra nós

neste el noso naufragar.

Has comernos as coradas todas,

Islla dos Pataricos,

has vernos chorar,

del outro llado del mar.

Has vernos escondidos

tras as pellellas das ovellas,

has vernos tremar,

del outro llado del mar.

Has vernos maldecir a Polifemo,

máis imos maldecir a Posidón,

que coas súas ondas tollas

llevanos al tou atolón.

Islla dos Pataricos,

del outro llado del mar,

has vernos chorar,

mais nunca naufragar.

Foto grande: Illas das Portelas, Meirengos (Ribadeo).