Duda razonable.

Pergúntome
na escuridá da mía noite
se ides quererme
condo non seña risas
                                   xogos
                                             alegría.
 Se ides quererme
condo estea roto          
                           desfeito
                                        morto
nas mías coradas.

Pergúntome se vou ter que erguerme
eu solo,
mirando ás vosas costas que me miran
dende arriba.

Pergúntome se vou poder romper,
odiarvos
e seguir contando coas vosas maos irmás, 
amigas.
Se ides obrigarme,
condo vos odio,
a hostias,
a chuchos,
a crer.

Ou  se,
como barrunto,
namais hei sentir el abrazo
del frío.