Un gato botado á rúa.
Un día de torbón que xa escampou.
Úa vaca berrándolle á nada.
Un home de ollos pechados
descansando
el sono dos xustos.
El tren da vida
que pasa namais úa vez.
Pasa
tarde,
mal
e nunca
Esqueizo.
Todo ha quedar
varrido polo esqueizo.
Tamén estos meus ollos
que todo lo miran,
míranlo todo
cansos
de mirar
e de callar.
E de berrarlle á nada
como úa vaca
que á nada lle berra.
Han pecharme os ollos
e todo,
todo el que úa vez fun
ha quedar cuberto
por un manto escuro
de esqueizo.
Nenhum comentário:
Postar um comentário