Dúas cousías.

Non quixo hoi a mía sorte
que viran os meus ollos
os tous ollos.

Non quixeron hoi os tous ollos
ausentes
            esquivos
                        soñados
que ameicera el día para min.

___________________

Serán todos os versos
palabra perdida?,
palabra morta?

Desangraranse as mías venas
con cada gota de tinta derramada?
Será en vano todo este sentimento
finxido
         interpretado
                          recitado?
Abre os ollos.
Abre as ventás dos meus soños.
Que entre a lluzen min
a través das túas miradas.