sexta-feira, 17 de julho de 2015

El poeta.

El poeta chega á casa.
El poeta come.
Come como todo el mundo.
El poeta 
é 
moi prosaico.
El poeta caga.
Caga como todo el mundo.
El poeta vai prá cama.
Dorme como todo el mundo.
El poeta
é
moi prosaico.

Soña el poeta
con chuchos imposibles,
días que non foron
nin han ser.
Soña us ollos,
us brazos
que dean abrazos,
soña con dormir
enredado
nas pernas dúa muller.

El poeta
é,
tamén nos soños,
moi prosaico.

El poeta colle papel e bolígrafo.
El poeta escribe como naide
poemas de amores imposibles,
días que non foron
e moitos que non han ser.

El poeta escribe
con palabras que naide diz.
El poeta
é
un farsante.

Nenhum comentário:

Postar um comentário