Mortos vivintes.

I de sópito espertéi en The Wallking Dead.
De sópito espertéi nua ciudá de mortos vivintes,
mortos andantes, consumintes i, ás veces, pensantes.
Onde todo el mundo sabe ónde vai, por qué vai i el que diz.
Uas calles balleiras de personas i cheas de xente.
Hasta que pasa, de repente.
De repente, ás veces, pasa de repente.
El morto pecha os ollos i ve,
i de sópito, pasa de repente, xa nun cre.
Vese a sí mesmo en medio de toda a xente.
Xa nun cre, qué vai crer!
se xa ten visto todo el que habia que ver.

Esperta i xa non sabe ónde vai,
non sabe xa qué é el que diz,
qué el que pensa i el que fai.
Espertóu en The Wallking Dead.

Xa é tarde, xa ta esperto
en medio dos mortos, del deserto.

De sópito, ás veces pasa de repente,
espertéi nuas calles de mortos vivintes,
uas calles balleiras de personas i cheas de xente.
Nuas calles de mortos poucas veces pensanes
i einda menos vivintes.
I sóubenme perdido.